Να θυμάσαι!

Θα τα βάλω λίγο με τον εαυτό μου σε αυτή την ανάρτηση, με εικονικούς εσωτερικούς διαλόγους.

- Ρε φίλε, πριν από λίγες μέρες δεν έλεγες ότι θα απέχεις από γυναίκες; Δεν έγραφες ότι άρχισες δειλά-δειλά να απολαμβάνεις τη συναισθηματική ανεξαρτησία;

- Φυσικά. Δεν το σχεδίασα το χθεσινό. Ίσα-ίσα που προτίμησα να μην πάω για μπάνιο για φίλους, ώστε να μη δω την πρώην που ήταν μαζί τους. Ήταν συνετή επιλογή. Απλά επέλεξα να μην απομονωθώ και να βγω με κόσμο.

- ΟΚ μέχρι εδώ. Στην άλλη γιατί μίλησες; Αφού δεν την ήξερες!

- Ε, ρε άνθρωπε, μου άρεσε πολύ εμφανισιακά και είπα να...

- Καλή χοντράδα έκανες πάλι. Τώρα πώς νιώθεις που κλιμακώθηκε;

- Κατ' αρχάς εκείνη εκδήλωσε ενδιαφέρον να βγούμε. Δε θα το κυνηγούσα και το ξέρεις.

- Λοιπόν πώς νιώθεις τώρα;

- Τη μία όμορφα, την άλλη χάλια. Η κοπέλα είναι overkill για εμένα. Πάρα πολύ όμορφη, αθλητική, γοητευτική, δίνει την εντύπωση μεγάλης αυτοπεποίθησης. Πιθανώς θέλει να παίξει και να ανεβάσει ακόμα περισσότερο την αυτοπεποίθησή της. Γιατί να επιλέξει εμένα, αν είναι τόσο κοινωνική και της την πέφτουν όλοι οι άντρες, όπου βρεθεί;

- Τώρα τι θα κάνεις;

- Προς το παρόν δεν μπορώ να συγκρατήσω τα όνειρά μου. Πέρασα πολύ όμορφα δύο ημέρες μαζί της, ακόμα κι αν δεν εκδήλωσα έμπρακτα το ενδιαφέρον μου.

- Καλά πας, ανόητε. Θα ερωτευτείς μόνο εσύ και μετά θα παραπονιέσαι.

- Αφού με ξέρεις τώρα... Αν φάω ένα ακόμα φτύσιμο, θα σωριαστώ στο έδαφος. Κατόπιν όμως θα σηκωθώ και θα αρχίσω να τρέχω. Και τότε δε θα με φθάνει κανένας. Έτσι, ερωτοχτυπημένος και απογοητευμένος, μοναχικός δρομέας. Πρώτη φορά θα είναι; Το απεύχομαι, αλλά ευτυχώς υπάρχει και η Πεντέλη. Στα χίλια μέτρα υψομέτρου ξεχνάω τα πάντα. :) Άλλωστε, θα γράφω πιο συχνά εδώ.

- Δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Κουταμάρα έκανες πάλι, πάνω είχες αρχίσει να συνέρχεσαι συναισθηματικά. Τέλος πάντων. Για πες μου όμως, ο τίτλος της ανάρτησης πού κολλάει;

- Α, ναι! Στο να θυμάμαι ότι οι ευκαιρίες δεν έρχονται μόνες τους. Πρέπει να το κυνηγάς, να κοινωνικοποιείσαι. Εννοείται ότι θα πρέπει να αναμένω δύσκολες περιόδους, όπου ενδέχεται να μεθοδεύω απομόνωση για ξαναβρώ τον εαυτό μου. Όμως, ακόμα κι αν μου φαίνεται δύσκολο, όταν τέλος πάντων βρίσκω δυνάμεις, να μην κλείνομαι στον εαυτό μου.  Να θυμάμαι να βγαίνω με κόσμο! :)