Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Μία ωραία Δευτέρα

Μόλις γύρισα από νυχτερινό τρέξιμο. Οι ενδορφίνες είναι διάχυτες στο σώμα μου, οπότε όσα γράφω είναι επηρεασμένα από αυτή την κατάσταση. Δε θα κρατήσει πολύ, αλλά δε με νοιάζει, αφού το απολαμβάνω. :)

Στο δωμάτιο παίζει ακατάπαυστα το Albatraoz - Wunderbar και νιώθω μετά από πολύ καιρό ένα διάλειμμα ευτυχίας. Δεν έχω ιδέα τι λέει το τραγούδι, όπως τα περισσότερα που ακούω άλλωστε, αλλά ο ρυθμός με ανεβάζει.

Δεν είναι τυχαία η σημερινή κατάσταση. Είναι όμως τυχερή. Εννοώ ότι συντέλεσαν διάφοροι μικροπαράγοντες για να μου αλλάξουν προσωρινά τη διάθεση.

Όλα ξεκίνησαν χθες. Πίεσα τον εαυτό μου να πάει σε πεζοπορία, για να μη μείνω μία μέρα ακόμη στο σπίτι. Δεν είχα ιδιαίτερη ενεργητικότητα, αλλά είπα να μου δώσω μία απαισιόδοξη ώθηση για κοινωνικοποίηση, μπας και γνωρίσω καμιά κοπέλα. Ξέρω ότι οι επιτηδευμένες προσπάθειές μου διακρίνονται εύκολα από τα έμπειρα μάτια των γυναικών και μάλλον η κατάσταση καθίσταται άκομψη. Δε γίνεται αλλιώς όμως. Τα στάδια, όπως τα θυμάμαι από το προσωπικό μου παρελθόν, είναι η προσπάθεια, η απόρριψη, η επανάληψη, η απομυθοποίηση, η αναισθησία και τελικά η ανέμελη κοινωνικοποίηση που αυξάνει τις πιθανότητες. Δεν είναι αυστηρά, αλλά καθαρά εμπειρικά και φυσικά υπόκεινται σε πολλούς απρόβλεπτους παράγοντες από έναν άπειρο ...ποδηλάτη.

Δεν είχα ιδιαίτερες προσδοκίες. Το να βρεθώ σε μία παρέα με πολύ κόσμο, όπου δεν ξέρω κανένα, είναι κάτι που το κάνω εύκολα. Όμως το να περάσω καλά σε τέτοια κατάσταση, είναι ένα ζήτημα. Η προηγούμενη προσπάθεια ήταν αποτυχημένη, παρόλο που η πεζοπορική διαδρομή και το περιβάλλον ήταν πολύ ωραία. Είπα όμως ότι αυτή τη φορά θα πνίξω την ντροπή μου και θα ακολουθήσω τον κανόνα των τριών δευτερολέπτων. ΟΚ, στην περίπτωση μου είναι τριών τετάρτων, αλλά δουλεύει. Σκοπός είναι να μιλήσεις, πριν αποκτήσεις ενδοιασμούς, αναστολές και σκέψεις που θα κάνουν πιο άγαρμπη την προσέγγιση.

Δεν κέρδισα κάτι συγκεκριμένο. Ένιωσα πάλι τη δύναμη της γοητείας να με έλκει, αλλά αυτή τη φορά κατάφερα να επικοινωνήσω, έστω και αδέξια. Κέρδισα το στοίχημα με τον εαυτό μου και ένιωσα λίγο πιο δυνατός. Δεν ανέβασα τις προσδοκίες μου, προσπάθησα - όσο γίνεται - να πνίξω τις ελπίδες μου για να απολαύσω περισσότερο την επικοινωνία με κόσμο. Γνώρισα άτομα που ίσως δεν ξαναδώ, ενθουσιάστηκα με τη μικρή επαφή με μία κοπέλα, η οποία μου άφησε γλυκιά γεύση, σαν τις πρώτες ικμάδες έρωτα.

Μένω πιστός στην προηγούμενη ανάρτηση, με την αναφορά στις χαμηλές προσδοκίες, αλλά δεν αποτρέπω τον εαυτό μου να απολαύσει τη μέρα. Ας γραφεί στα κατάστιχα λοιπόν ότι υπήρξε μία όμορφη 15η Μαΐου.

Τι άλλο; Η μηχανή φυσικά. Μία ακόμα απολαυστική αστική διαδρομή, πρόσθεσε στην ομορφιά της ημέρας. Η δουλειά δεν ήταν πολύ αποδοτική σήμερα, αλλά δε με πείραξε ιδιαίτερα. Ήμουν στον κόσμο μου, σαν ερωτευμένος.

Όταν γύρισα στο σπίτι δεν είχα ιδιαίτερη διάθεση και μάλλον σκεφτόμουν τις επερχόμενες βροχές, που θα μου στερούσαν την οδήγηση της μοτοσυκλέτας. Η βροχή όμως έχει το καλό ότι σε κάνει να παίρνεις απόφαση μία ώρα αρχύτερα την αθλητική εξόρμηση. Αύριο θα δουλεύω μέχρι το βράδυ, Τετάρτη-Πέμπτη θα βρέχει, οπότε το σημερινό τρέξιμο ήταν μονόδρομος.

Δεν έκανα ιδιαίτερα καλό χρόνο, είδα δύο τύπους να με προσπερνούν, ο ένας μάλιστα πολύ γρήγορα. Κι αυτό δε με πείραξε πολύ. Απολάμβανα τη διαδρομή, άκουγα μέσα μου το ρυθμό του προαναφερθέντος τραγουδιού, γνώρισα και μία δρομέα που ακολουθούσε το ρυθμό μου, ανταλλάξαμε δρομικές εμπειρίες. Γύρισα σπίτι και στο περπάτημα της αποθεραπείας ένιωθα χαρούμενος και δεν το πίστευα. Ωραία δραστηριότητα το τρέξιμο!

Ως προς την ποδηλασία, νιώθω ότι είμαι σε σημείο κορεσμού. Αυτές τις μέρες βλέπω την Πεντέλη και δε νιώθω να μου λείπει. Μάλλον νιώθω ότι βαριέμαι να την ανέβω μόνος μου. Την περασμένη εβδομάδα έβγαλα στην Πάρνηθα το καινούριο ποδήλατο βουνού, μετά από τέσσερις μήνες που το είχα σε ακινησία. Δε μετανιώνω για την αγορά του, άλλωστε αρκεί και μόνο η αίσθηση της δυνατότητας που του δίνει αξία, αλλά δεν έχει αξιοποιηθεί στο έπακρο και σίγουρα το παλιό αγαπημένο ποδήλατο μού προσφέρει περισσότερα. Μάλλον θα πρέπει να κοιτάζω προς τα αλλού για να ανανεωθώ. Παράξενη λέξη γι' αυτό το ιστολόγιο η "ανανέωση", αλλά μάλλον τη χρειάζεται ο γράφων, όσο και να την έχει αποποιηθεί στο παρελθόν.

Η ομορφιά της ημέρας δεν προοικονομεί τίποτε την αυριανή. Αλλά νομίζω ότι έχω τις δυνάμεις για να αντιμετωπίσω μερικές προβλέψιμες δυσκολίες. Οι απρόβλεπτες είναι άλλη ιστορία...

Ήταν μία ωραία Δευτέρα. :)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου