Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Μπήκε η άνοιξη!

Έχω καιρό να γράψω, αλλά συνεχίζω συστηματικά την ποδηλασία. Επισκέπτομαι την Πεντέλη πιο αραιά, περίπου κάθε 3 εβδομάδες και εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ.

Διανύουμε τον καλύτερο μήνα του έτους. Ο Απρίλιος είναι με διαφορά ο προσφορότερος μήνας για εξωτερικές δραστηριότητες. Από εργασία, μέχρι περπάτημα, ποδηλασία, τρέξιμο και γενικά οποιαδήποτε δραστηριότητα στη φύση ή σε αστικό περιβάλλον. Επιτρέπει ολοήμερες εκδρομές, χωρίς να κουράζει ο ήλιος, η βροχόπτωση είναι περιορισμένη, το κρύο σπάνιο. Μπορείς να κάνεις ποδήλατο από το πρωί μέχρι το βράδυ, απολαμβάνοντας την πρωινή δροσιά, το μεσημεριανό ήλιο, τα αρώματα των ανθισμένων δέντρων το βράδυ.

Με την ποδηλασία τα τελευταία χρόνια, απολαμβάνω την άνοιξη περισσότερο από ποτέ. Το παράξενο είναι ότι κάθε χρόνο εκπλήσσομαι με την ομορφιά της, σαν να με κάνει ο χειμώνας να ξεχνάω πώς είναι. Με κάθε ευκαιρία σπεύδω να αξιοποιήσω τη μέρα και να πάω για τρέξιμο ή για ποδηλασία.

Αν και κάθε ποδηλατική εξόρμηση είναι όμορφη, χωρίς εξαιρέσεις, θα κάνω μία προσπάθεια να ξεχωρίσω μερικές στιγμές άξιες μνείας.

Το Μάρτιο, όντας δηλωμένος συννεφοκυνηγός, ενθουσιάστηκα που πρόλαβα ένα σύννεφο στην κορυφή της Πεντέλης. Η ομίχλη είναι ανεκτίμητη για όσους ζούμε σε αστικό περιβάλλον και τη βιώνουμε ελάχιστες φορές το χρόνο. Σε συνδυασμό πάντα με την ασφάλεια της χαμηλής ταχύτητας του ποδηλάτου, η είσοδος στο σύννεφο είναι συναρπαστική.


Τον τελευταίο καιρό προτιμώ να πηγαίνω βόλτες με ποδηλατοπαρέες. Εκεί το κλίμα είναι παρεΐστικό, υπάρχει χαβαλές, αλλά σχεδόν πάντα ο ρυθμός είναι χαλαρός. Λαμπρή εξαίρεση μία ανάβαση Πάρνηθας που έκανα σε χρόνο προσωπικού ρεκόρ, παρέα με ένα δυνατό ποδηλάτη και μία διπλή ανάβαση Πεντέλης-Πάρνηθας με μία κεφάτη παρέα παθιασμένων ποδηλατών υπεραποστάσεων. Καλή παρέα και καλή γυμναστική, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου τύχει.

Ευχάριστη έκπληξη είναι το γεγονός ότι μαζί με τη βελτίωση του καιρού, νιώθω ολοένα και περισσότερο να απολαμβάνω την αστική ποδηλασία. Ακόμα και μέσα στην κίνηση των λεωφόρων, νιώθω χαρούμενος πάνω στο ποδήλατο. Με λίγες πεταλιές, φεύγει το άγχος και παίρνει τη θέση του το χαμόγελο. Είναι φορές που ανυπομονώ να πάω σε δουλειά, για να απολαύσω τη διαδρομή με το ποδήλατο.

Συχνά βλέπω στο δρόμο γνωστούς. Συνήθως ποδηλάτες που έχω γνωρίσει σε διάφορες ερασιτεχνικές ποδηλατικές ομάδες, άλλοτε φίλους που οδηγούν αυτοκίνητο και με βλέπουν, μέχρι και δρομείς. Με το ποδήλατο παρατηρείς καλύτερα το περιβάλλον σου, είσαι σε επαφή με αυτό. Οδηγώ πολλά χρόνια αυτοκίνητο και πραγματικά δεν έχω πετύχει στο δρόμο τόσους γνωστούς, όσους με το ποδήλατο τον τελευταίο χρόνο. Ακόμα και δύο κουβέντες με έναν γνωστό στο δρόμο, σου ανεβάζουν τη διάθεση. Χίλιες φορές καλύτερα από την απομόνωση του αυτοκινήτου, με τη μουσική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου