Ηρεμία

Οι τελευταίες δύο εβδομάδες ήταν ήρεμες. Αποφάσισα να μείνω μόνος για μία ακόμη φορά και βρήκα χρόνο για τον εαυτό μου. Περισσότερος χρόνος για χαλάρωση, αθλητικές δραστηριότητες, προσωπικό απολογισμό. Είχε άλλωστε καλό καιρό, οπότε χάρηκα τη μοτοσυκλέτα στην καθημερινή μετακίνηση.

Στενοχωρήθηκα πολύ με το πώς ένιωσε η κοπέλα. Έκανε μία απέλπιδα προσπάθεια να τα βρούμε την περασμένη εβδομάδα, αλλά της εξήγησα, όσο πιο ευγενικά μπορούσα, ότι θα πρέπει να τελειώσει η σχέση πολιτισμένα και με σεβασμό. Σίγουρα έχει περιθώρια να τραβηχτεί για λίγο καιρό ακόμα, αλλά δεν αξίζει ούτε σε εκείνη, ούτε σε εμένα, να φθάσουμε στο σημείο να αλληλοκατηγορηθούμε και να δημιουργήσουμε τις άσχημες εικόνες που θα μας κρατήσουν μακριά. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να παλέψουμε με τις όμορφες στιγμές και τα συναισθήματα που μας δένουν, ώστε να τα αφήσουμε να περάσουν στη λήθη και να εστιάσουμε στα σημεία που δε μας άφησαν να έχουμε μία στρωτή σχέση χωρίς συναισθηματικά σκαμπανευάσματα, ώστε να δικαιολογούμε μέσα μας το χωρισμό.

Προσπάθησα να ρίξω όλες τις ευθύνες πάνω μου, προκειμένου να μην της ρίξω περισσότερο το ηθικό. Πολύ έξυπνη κοπέλα, δεν το πίστεψε. Επέμεινα όμως σε αυτό. Της είπα τη μισή αλήθεια. Ότι για μία ακόμη φορά στη ζωή μου δεν κατάφερα να βρω την ισορροπία μεταξύ εργασίας, ξεκούρασης, αθλητισμού και σχέσης και έχασα τον εαυτό μου. Δεν την κατηγόρησα σε κανένα σημείο, κράτησα τα πράγματα που με χώριζαν από αυτή για εμένα, δεν ήθελα να πληγωθεί περισσότερο. Όπως σε όλες τις περιπτώσεις χωρισμού, της εξήγησα ότι θα γυρίσω την πλάτη μου όχι από αποστροφή, αλλά από την ανάγκη μου για παύση επικοινωνίας, ώστε να την ξεπεράσω πιο γρήγορα. Έχει πολλά θετικά στοιχεία που σπανίζουν σε κοπέλες και θα μου λείψει.

Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που βγαίνω από σχέση και δε θέλω να αναπληρώσω το συναισθηματικό κενό. Ναι, υπάρχει το κενό, αλλά έχω κουραστεί. Όχι από τις κοπέλες, αλλά από τον εαυτό μου. Ο προσωπικός απολογισμός, ειδικά στην τελευταία σχέση όπου η κοπέλα έκανε πολλές υποχωρήσεις, μάλλον δείχνει ότι είμαι δύσκολος στη συμβίωση και δεν τα καταφέρνω σε κάπως πιο εντατική σχέση, παρόλο που ήταν το όνειρό μου επί χρόνια. Με έχει προβληματίσει πολύ η προσωπική μου αποτυχία. Χμμμ...

Είπα σε αυτή την ανάρτηση να το πάρω ανάποδα. Πάμε λοιπόν στα ωραία!

Αρκετός χρόνος για χαλάρωση, ίσως περισσότερος απ' όσος χρειάζομαι, ωραίος καιρός, μεγάλη φωτοπερίοδος, θεϊκά δειλινά. Πέρασα τα περισσότερα στην αυλή, χωρίς να κάνω κάτι το ιδιαίτερο. Μου άρεσε η αδράνεια, είναι κάτι σπάνιο για εμένα τα τελευταία χρόνια.

Η μοτοσυκλέτα εξακολουθεί να με κάνει χαρούμενο σε κάθε διαδρομή. Πρόσφατα μάλιστα πέτυχα στο δρόμο μία κοπέλα με την ίδια μηχανή και πιάσαμε κουβέντα. Ομολογουμένως γοητευτικό το προφίλ της μηχανόβιας. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι τα κοινά ενδιαφέροντα δε σημαίνουν πολλά, ούτε τα ευγενικά χαμόγελα μίας άγνωστης.

Είδα πάλι φίλους με το ποδήλατο και απόλαυσα τις διαδρομές. Άμα έχεις καιρό να κάνεις κάτι, αποκτά μεγαλύτερη αξία και το χαίρεσαι. Επίσης απόλαυσα κάποια απογεύματα με μοναχικό τρέξιμο. Το λατρεύω, με κάνει να νιώθω ότι αξιοποιώ τη μέρα μου και να παραμιλάω λέγοντας "Αυτός είναι ο δικός μου χρόνος!".

Περισσότερο από όλα όμως με έκανε να αισθανθώ καλά η εργασία την τελευταία εβδομάδα. Δεν υπήρχαν απογευματινές υποχρεώσεις, ήταν και λειψή με την αργία στην αρχή της. Το κυριότερο όμως ήταν ότι είχε το στοιχείο της δημιουργίας. Μου ζητήθηκε από το διευθυντή η βελτιστοποίηση κάποιων διαδικασιών και το κατάφερα πολύ καλά. Έστησα κάτι καινούριο που δουλεύει άψογα, μειώνοντας τους χρόνους. Επί τρεις μέρες πετούσα από τη χαρά μου.

Το σαββατοκύριακο πέρασε πραγματικά παράξενα. Πέρα από την ποδηλασία την Παρασκευή, όλος ο υπόλοιπος χρόνος ήταν χαλάρωση στο σπίτι. Δεν ήμουν κουρασμένος, αφού ήταν σχετικά εύκολη εβδομάδα, αλλά δεν ήθελα να πάω πουθενά.