Η πόλη περνάει σε χαλαρούς ρυθμούς τον Αύγουστο. Οι δρόμοι έχουν την κίνηση για την οποία είχαν σχεδιαστεί πριν από δεκαετίες, μπορείς να πας σε οποιοδήποτε μέρος του λεκανοπεδίου άνετα, χωρίς καθυστέρηση και το στρες του μποτιλιαρίσματος. Η οδήγηση γίνεται ευχάριστα.
Βέβαια, μιλώντας για την Αθήνα, αναφέρομαι κυρίως στα βόρεια και ανατολικά προάστιά της, στα οποία έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου.
Παλιότερα θα έλεγες ότι ερήμωνε η πόλη τον Αύγουστο, αλλά ακόμα και τότε ήταν όμορφα. Όμως τα τελευταία χρόνια μένει αρκετός κόσμος στην πόλη, δίνοντας ζωή στο τοπίο, αλλά υπάρχει ταυτόχρονα ηρεμία, άνεση, χαλαρότητα. Έτσι θα έπρεπε να είναι πάντα!
Όσες φορές δυσανασχετώ με τον πανικό που υπάρχει στην Αθήνα τον υπόλοιπο χρόνο, προσπαθώ να θυμάμαι ότι αυτή η συγκέντρωση πληθυσμού έχει το θετικό ότι δίνει ευκαιρίες εργασίας που δυστυχώς στην επαρχία δεν είναι αρκετές. Δεν έχει επιτευχθεί ακόμα η αποκέντρωση του πληθυσμού, ώστε να απολαύσουμε την όμορφη ελληνική επαρχία, αντί να μαζεύεται όλος ο πληθυσμός στις ασφυκτικές πόλεις. Ευελπιστώ να γίνουν πολλές κινήσεις, όπως αυτή του Βασίλη Τριάδη με την TeamViewer σε ακόμα πιο μικρές πόλεις και χωριά, ώστε να αναβιώσει η επαρχία και να απολαύσει περισσότερος κόσμος τη φύση.
Αυτόν τον μήνα, είτε περπατάς, είτε κάνεις ποδήλατο, κυκλοφορείς άνετα, χωρίς τον συνεχή θόρυβο τον αυτοκινήτων. Περνάς εύκολα τις διασταυρώσεις, διότι η παρουσία αμαξιών είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Είναι ανθρώπινα.
Έχοντας πάει μερικές φορές διακοπές τον Αύγουστο, αναγκαστική επιλογή εποχής λόγω των αδειών, απορώ πώς επιλέγει κάποιος να "ξεφύγει", αφήνοντας πίσω του μία ήρεμη πόλη και μεταφέροντας τον πανικό της κοσμοσυρροής στον τόπο διακοπών. Απλά μεταφέρεις την κατάσταση που ζούσες σε άλλο μέρος. Δεκτό, αλλάζεις παραστάσεις τοπίου, αλλά ζεις την ίδια ή και χειρότερη κατάσταση σε ένα νησί. Στριμώχνεσαι στο καράβι, ψάχνεις εναγωνίως για ένα τελευταίο μικρό δωμάτιο σε κάποιο μέρος, δεν βρίσκεις τραπέζι να καθίσεις για φαγητό, ψάχνεις ώρα να παρκάρεις στην παραλία και τη χώρα.
Κάνεις όλους αυτούς τους συμβιβασμούς για την αλλαγή μέρους; Ενώ πίσω σου έχεις αφήσει το ίδιο μέρος μεν, αλλά εντελώς χαλαρό. Όπου και να πας, εξυπηρετείσαι αμέσως, βρίσκεις θέσεις για να παρκάρεις μέχρι και λεωφορείο, δεν χρειάζεται να κλείσεις τραπέζι σε εστιατόριο ή εισιτήρια σε θερινό κινηματογράφο. Ακόμα και οι παραλίες είναι ωραίες με ημιπληρότητα κόσμου.
Πρόσφατα πήγα με το ποδήλατο σε μία από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας, στη Δροσιά. Αισθανόμουν τόσο χαλαρός, που δεν το πίστευα. Σε ρυθμούς φθινοπώρου, αισθάνομαι πιο σφιγμένος σε αντίστοιχη διαδρομή, κάπως σε εγρήγορση. Ενώ τώρα, όλα κυλούν σε γαλήνιους ρυθμούς και με κάθε ανάσα δένεσαι με το τοπίο και τη φύση.
Απολαμβάνουμε λοιπόν και φέτος την Αυγουσθήνα μας!
