"Ναι, καλά!", θα μου πει κάποιος. "Ποια ωραία εβδομάδα; Αφού σπάνια γράφεις ωραία πράγματα στο ιστολόγιο."
...και θα έχει δίκιο. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή...
Δύο εβδομάδες αγωνίας και άγχους στη δουλειά είχαν αίσιο αποτέλεσμα. Ανταποκρίθηκα πολύ καλά σε μία νέα πρόκληση με μεγάλο ρίσκο, οπότε ήρθε η εξιλέωση και η ικανοποίηση. Δεν επέλεξα να πάρω το ρίσκο, αλλά μου ήρθε σαν εντολή και ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Με μεγάλη ικανοποίηση, χαρά από τις θετικές κριτικές που έλαβα από πολλούς, τα πράγματα κύλισαν απρόσμενα καλά. Όχι μόνο στον επαγγελματικό τομέα.
Μετά από πολύ καιρό πήρα την απόφαση πριν από δύο εβδομάδες να πάω μία πεζοπορική εκδρομή στην ορεινή Κορινθία. Είχα να πάω τρία χρόνια εκεί και οι μνήμες ήταν δυνατές, αλλά όχι ακριβώς φρέσκιες. Βρέθηκα σε ομάδα ατόμων που δε γνώριζα, αποφασισμένος να κάνω κάτι διαφορετικό.
Ξύπνησα με δυσκολία μέσα στη νύχτα για να προλάβω την πρωινή αναχώρηση του πούλμαν. Πηγαίνοντας με το αμάξι στο σημείο συνάντησης, σκέφθηκα πολλές φορές να κάνω αναστροφή και να γυρίσω σπίτι. Χαμηλή αισιοδοξία, οι "λίγες ελπίδες" που γράφω και ξαναγράφω. Πίεσα όμως τον εαυτό μου να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε.
Η διαδρομή με το πούλμαν μου άρεσε. Είναι ωραία να παρατηρείς το τοπίο, ενώ οδηγεί άλλος. Να αφήνεσαι, να χαλαρώνεις. Το γεγονός ότι δεν ήξερα κόσμο, δε με πτοούσε. Μου είναι εύκολο να πιάσω κουβέντα με κόσμο. Το δύσκολο είναι να περάσω καλά.
Τα βουνά την ορεινής Κορινθίας είναι υπέροχα. Μου είχε λείψει το ορεινό τοπίο, το να κάνω κάτι διαφορετικό που δεν τολμάω συνήθως. Έπιασα κουβέντα με διάφορους πεζοπόρους, μέχρι που αποφάσισα να πλησιάσω μία κοπέλα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Εκεί άρχισε η εκδρομή να γίνεται πραγματικά όμορφη. Η Βάσω διατηρούσε ζωντανή την κουβέντα, χωρίς να χρειάζεται να προσπαθώ ιδιαίτερα. Επιτέλους μία κοπέλα που είχε πλάκα, έκανε πειράγματα και είχε διάθεση να μιλήσει για τον εαυτό της και να μάθει για εμένα. Περάσαμε ώρες μαζί, με κάλεσε στο τραπέζι που κάθισε με την παρέα της και φαινόταν ότι υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον.
Η εκδρομή χάρη στη Βάσω κύλισε πάρα πολύ καλά. Το ίδιο και η εβδομάδα που ακολούθησε. Ήταν η επιτυχία στον επαγγελματικό τομέα, που απογειώθηκε με τη νέα γνωριμία. Προσπάθησα να πλησιάσω την κοπέλα και ανταποκρίθηκε. Οι μέρες περνούσαν όμορφα, με τα όνειρά μου για μία νέα σχέση να ξεπετάγονται με θράσος, χωρίς λογικό υπόβαθρο. Μιλούσαμε στο τηλέφωνο ή με μηνύματα, βγήκαμε σε ένα όμορφο ερωτικό ραντεβού, όπου έδειξε από τη μία ενδιαφέρον, αλλά από την άλλη πολλούς ενδοιασμούς. Δική μου ευθύνη το τελευταίο, αλλά συνειδητή επιλογή. Έχω αποφασίσει να μην κρύβω τη διαφορετικότητά μου, αλλά να την τονίζω, ώστε να ξέρει η άλλη τι έχει να αντιμετωπίσει. Κάποτε είχε πει μία φίλη: "Να μη λες στις γυναίκες ότι δε σου αρέσουν τα ταξίδια! Θα φρικάρουν." Δε στηρίζεται όμως μία σχέση στο ψέμα. Δηλώνω ότι δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν ξενυχτάω, αποφεύγω τα ταξίδια. Δηλώνω ότι λατρεύω τον αθλητισμό, ότι μου αρέσει η δουλειά μου, ότι έχω ανάγκη τα βουνά και ότι είναι σημαντική για την αίσθηση ευτυχίας η ύπαρξη μίας κοπέλας στη ζωή μου.
Η Βάσω εξακολούθησε να εκφράζει ερωτικό ενδιαφέρον, αλλά ταυτόχρονα πολλούς ενδοιασμούς για την ασυμβατότητα χαρακτήρων. Νόμιζα ότι την έπειθα ότι οι διαφορές εξαλείφονται όταν υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον, αλλά κατάλαβα μετά από λίγες ημέρες ότι την έτρωγε μέσα της. Ίσως δεν είχε ξεπεράσει την προηγούμενη σχέση της. Σημασία έχει ότι μέσα σε μερικές μέρες έγινε ψυχρή και ζήτησε απόσταση. Κατάλαβα ότι δεν έχει νόημα να επιμείνω και έκανα αυτό που ξέρω καλά: Γύρισα ευγενικά την πλάτη και κοίταξα την Πεντέλη που είχα να αντικρύσω καιρό. Ήταν λίγες οι μέρες που διήρκησε η σχέση, ήταν η μικρότερη της ζωής μου. Δεν πρόλαβα να ερωτευτώ την κοπέλα, αλλά στενοχωρήθηκα πολύ. Όχι τόσο για το συγκεκριμένο άτομο, αλλά για το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν υπόσταση τα όνειρά μου.
Ξεκίνησα να γράφω το κείμενο τη μέρα του χωρισμού, όντας σοκαρισμένος. Σήμερα, μερικές ημέρες μετά, είμαι σαφώς καλύτερα, αλλά προβληματισμένος. Για μία ακόμη φορά αμφισβητώ τον ίδιο τον ευατό μου. Αν αυτό που είμαι έχει αξία ή αν θα πρέπει να αλλάξω. Ξέρω την απάντηση, αλλά δεν την πιστεύω αυτή τη στιγμή. Όταν συνέρχομαι και βρίσκομαι σε καλή κατάσταση συναισθηματικά, προσπαθώ να μου υπενθυμίσω το εξής: "Να θυμάσαι να παραμένεις ο εαυτός σου, όσο κι αν νιώθεις ότι αυτό δε γίνεται αποδεκτό. Η γνήσια συμπεριφορά έχει υψηλή αξία." Παρόλα αυτά αμφισβητώ τις επιλογές μου αυτές τις μέρες και έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση. Αναμενόμενο όταν απορρίπτεσαι από τρίτους.
Ανέκαθεν πίστευα ότι η δύναμη του ανθρώπου κρίνεται όταν έχει πιάσει πάτο και προσπαθεί να σηκωθεί με ανύπαρκτο ηθικό και όχι όταν πάνε καλά τα πράγματα και προσπαθεί για την τελειοποίηση. Απ' ό,τι φαίνεται, τώρα είναι η περίοδος που κρίνομαι. Θα τα παρατήσω ή θα επιμείνω, χωρίς να έχω στη φαρέτρα μου τα βέλη της αισιοδοξίας;
Για να μη λέω μόνο το άσχημα, το ωραίο της υπόθεσης ήταν ότι έζησα επιτέλους μία όμορφη εβδομάδα. Με όνειρα, με χαμόγελο και γέλιο. Το κατάλαβαν όλοι στον περίγυρό μου, αλλά δεν το έλεγα. "Κάτι παίζει ποδηλάτη και μας το κρύβεις!" Το είχα ανάγκη και το απόλαυσα στο μέγιστο όσο διήρκεσε.
Προσπάθησα να διώξω με τρέξιμο τη στενοχώρια, αλλά δεν τα πολυκατάφερα. Χρειάστηκε να περάσει πολλή ώρα στο στάδιο της Πεύκης, μέχρι να κοιτάξω το νυχτερινό ουρανό και να δω τα σύννεφα για να νιώσω την ομορφιά της στιγμής. Φεύγοντας, ακούω μία φωνή από μακριά: "Ποδηλάτη!". Ήταν ο φίλος μου ο Δημήτρης, χρόνια δρομέας και μαραθωνοδρόμος, που πετυχαίνω πρώτη φορά ενώ τρέχω. Πρακτικά μόνο στην ποδηλασία συναντιόμαστε. Ξαναμπήκα στο στάδιο και έκανα μερικούς γύρους μαζί του, για να πούμε τα νέα μας. Του είπα για τη Βάσω με ευτράπελο ύφος και γελούσε. Έκλεισα λέγοντας:
- Έχω να δω και την κοπέλα με το MT-07 από τον Ιούνιο. Μάλλον άλλαξε δουλειά, δεν κυκλοφορεί πια στους δρόμους το πρωί.
Ε, δεν πέρασαν 11 ώρες και το επόμενο πρωί την πέτυχα στο γνωστό μέρος στον περιφερειακό. Με προσπέρασε, προφανώς αγνοώντας την παρουσία μου. Προσπάθησα να την ακολουθήσω, αλλά έτρεχε πάρα πολύ και δεν ήθελα να κινηθώ με τόσο μεγάλη ταχύτητα σε αστικό δρόμο. Αναθάρρεψα για λίγο και άντλησα λίγη αισιοδοξία. Χαμογέλασα με την απρόσμενη συνάντηση. :)
Κατά τα άλλα η δουλειά πάει θεϊκά! Την απολαμβάνω κάθε στιγμή. Με έμπλεξαν σε νέο αντικείμενο, όπου υπάρχουν χαλαρές μέρες, αλλά κυρίως ευκαιρίες έκφρασης της δημιουργικότητάς μου. Επιτέλους! Συνεργάζομαι με νέους συναδέλφους, γελάμε, κάνουμε brainstorming. Άμποτε να μείνει έτσι!
Στον ελεύθερο χρόνο παίζει μπόλικη ποδηλασία αυτές τις μέρες. Δε με γεμίζει πολύ, αλλά τουλάχιστον περνάω χρόνο με κόσμο. Από τις γυναίκες εισπράττω ένα ευγενικό αποστασιοποιημένο ενδιαφέρον. Προφανώς με πειράζει, αλλά δεν καταθέτω τα όπλα. Παίρνω δυνάμεις από τη δουλειά και ξαναπροσπαθώ.
Η Ισμήνη την τελευταία εβδομάδα μού έκανε την τέλεια παρέα. Πήγαινα μέχρι και για ψώνια με αυτή. Πόσο τη λατρεύω, έρωτας! Πού να ήξερα μερικά χρόνια πριν ότι θα μου άρεσαν τόσο πολύ οι μοτοσυκλέτες. Πρέπει να κανονίσω την επόμενη εκδρομή με μοτοσυκλετιστές. Ιδανικά να βρω τρόπο να φέρω στην παρέα τη μυστηριώδη κοπέλα με το μαύρο MT-07. Ναι, καλά! :p
Ξύπνησα με δυσκολία μέσα στη νύχτα για να προλάβω την πρωινή αναχώρηση του πούλμαν. Πηγαίνοντας με το αμάξι στο σημείο συνάντησης, σκέφθηκα πολλές φορές να κάνω αναστροφή και να γυρίσω σπίτι. Χαμηλή αισιοδοξία, οι "λίγες ελπίδες" που γράφω και ξαναγράφω. Πίεσα όμως τον εαυτό μου να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε.
Η διαδρομή με το πούλμαν μου άρεσε. Είναι ωραία να παρατηρείς το τοπίο, ενώ οδηγεί άλλος. Να αφήνεσαι, να χαλαρώνεις. Το γεγονός ότι δεν ήξερα κόσμο, δε με πτοούσε. Μου είναι εύκολο να πιάσω κουβέντα με κόσμο. Το δύσκολο είναι να περάσω καλά.
Τα βουνά την ορεινής Κορινθίας είναι υπέροχα. Μου είχε λείψει το ορεινό τοπίο, το να κάνω κάτι διαφορετικό που δεν τολμάω συνήθως. Έπιασα κουβέντα με διάφορους πεζοπόρους, μέχρι που αποφάσισα να πλησιάσω μία κοπέλα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Εκεί άρχισε η εκδρομή να γίνεται πραγματικά όμορφη. Η Βάσω διατηρούσε ζωντανή την κουβέντα, χωρίς να χρειάζεται να προσπαθώ ιδιαίτερα. Επιτέλους μία κοπέλα που είχε πλάκα, έκανε πειράγματα και είχε διάθεση να μιλήσει για τον εαυτό της και να μάθει για εμένα. Περάσαμε ώρες μαζί, με κάλεσε στο τραπέζι που κάθισε με την παρέα της και φαινόταν ότι υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον.
Η εκδρομή χάρη στη Βάσω κύλισε πάρα πολύ καλά. Το ίδιο και η εβδομάδα που ακολούθησε. Ήταν η επιτυχία στον επαγγελματικό τομέα, που απογειώθηκε με τη νέα γνωριμία. Προσπάθησα να πλησιάσω την κοπέλα και ανταποκρίθηκε. Οι μέρες περνούσαν όμορφα, με τα όνειρά μου για μία νέα σχέση να ξεπετάγονται με θράσος, χωρίς λογικό υπόβαθρο. Μιλούσαμε στο τηλέφωνο ή με μηνύματα, βγήκαμε σε ένα όμορφο ερωτικό ραντεβού, όπου έδειξε από τη μία ενδιαφέρον, αλλά από την άλλη πολλούς ενδοιασμούς. Δική μου ευθύνη το τελευταίο, αλλά συνειδητή επιλογή. Έχω αποφασίσει να μην κρύβω τη διαφορετικότητά μου, αλλά να την τονίζω, ώστε να ξέρει η άλλη τι έχει να αντιμετωπίσει. Κάποτε είχε πει μία φίλη: "Να μη λες στις γυναίκες ότι δε σου αρέσουν τα ταξίδια! Θα φρικάρουν." Δε στηρίζεται όμως μία σχέση στο ψέμα. Δηλώνω ότι δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν ξενυχτάω, αποφεύγω τα ταξίδια. Δηλώνω ότι λατρεύω τον αθλητισμό, ότι μου αρέσει η δουλειά μου, ότι έχω ανάγκη τα βουνά και ότι είναι σημαντική για την αίσθηση ευτυχίας η ύπαρξη μίας κοπέλας στη ζωή μου.
Η Βάσω εξακολούθησε να εκφράζει ερωτικό ενδιαφέρον, αλλά ταυτόχρονα πολλούς ενδοιασμούς για την ασυμβατότητα χαρακτήρων. Νόμιζα ότι την έπειθα ότι οι διαφορές εξαλείφονται όταν υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον, αλλά κατάλαβα μετά από λίγες ημέρες ότι την έτρωγε μέσα της. Ίσως δεν είχε ξεπεράσει την προηγούμενη σχέση της. Σημασία έχει ότι μέσα σε μερικές μέρες έγινε ψυχρή και ζήτησε απόσταση. Κατάλαβα ότι δεν έχει νόημα να επιμείνω και έκανα αυτό που ξέρω καλά: Γύρισα ευγενικά την πλάτη και κοίταξα την Πεντέλη που είχα να αντικρύσω καιρό. Ήταν λίγες οι μέρες που διήρκησε η σχέση, ήταν η μικρότερη της ζωής μου. Δεν πρόλαβα να ερωτευτώ την κοπέλα, αλλά στενοχωρήθηκα πολύ. Όχι τόσο για το συγκεκριμένο άτομο, αλλά για το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν υπόσταση τα όνειρά μου.
Ξεκίνησα να γράφω το κείμενο τη μέρα του χωρισμού, όντας σοκαρισμένος. Σήμερα, μερικές ημέρες μετά, είμαι σαφώς καλύτερα, αλλά προβληματισμένος. Για μία ακόμη φορά αμφισβητώ τον ίδιο τον ευατό μου. Αν αυτό που είμαι έχει αξία ή αν θα πρέπει να αλλάξω. Ξέρω την απάντηση, αλλά δεν την πιστεύω αυτή τη στιγμή. Όταν συνέρχομαι και βρίσκομαι σε καλή κατάσταση συναισθηματικά, προσπαθώ να μου υπενθυμίσω το εξής: "Να θυμάσαι να παραμένεις ο εαυτός σου, όσο κι αν νιώθεις ότι αυτό δε γίνεται αποδεκτό. Η γνήσια συμπεριφορά έχει υψηλή αξία." Παρόλα αυτά αμφισβητώ τις επιλογές μου αυτές τις μέρες και έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση. Αναμενόμενο όταν απορρίπτεσαι από τρίτους.
Ανέκαθεν πίστευα ότι η δύναμη του ανθρώπου κρίνεται όταν έχει πιάσει πάτο και προσπαθεί να σηκωθεί με ανύπαρκτο ηθικό και όχι όταν πάνε καλά τα πράγματα και προσπαθεί για την τελειοποίηση. Απ' ό,τι φαίνεται, τώρα είναι η περίοδος που κρίνομαι. Θα τα παρατήσω ή θα επιμείνω, χωρίς να έχω στη φαρέτρα μου τα βέλη της αισιοδοξίας;
Για να μη λέω μόνο το άσχημα, το ωραίο της υπόθεσης ήταν ότι έζησα επιτέλους μία όμορφη εβδομάδα. Με όνειρα, με χαμόγελο και γέλιο. Το κατάλαβαν όλοι στον περίγυρό μου, αλλά δεν το έλεγα. "Κάτι παίζει ποδηλάτη και μας το κρύβεις!" Το είχα ανάγκη και το απόλαυσα στο μέγιστο όσο διήρκεσε.
Προσπάθησα να διώξω με τρέξιμο τη στενοχώρια, αλλά δεν τα πολυκατάφερα. Χρειάστηκε να περάσει πολλή ώρα στο στάδιο της Πεύκης, μέχρι να κοιτάξω το νυχτερινό ουρανό και να δω τα σύννεφα για να νιώσω την ομορφιά της στιγμής. Φεύγοντας, ακούω μία φωνή από μακριά: "Ποδηλάτη!". Ήταν ο φίλος μου ο Δημήτρης, χρόνια δρομέας και μαραθωνοδρόμος, που πετυχαίνω πρώτη φορά ενώ τρέχω. Πρακτικά μόνο στην ποδηλασία συναντιόμαστε. Ξαναμπήκα στο στάδιο και έκανα μερικούς γύρους μαζί του, για να πούμε τα νέα μας. Του είπα για τη Βάσω με ευτράπελο ύφος και γελούσε. Έκλεισα λέγοντας:
- Έχω να δω και την κοπέλα με το MT-07 από τον Ιούνιο. Μάλλον άλλαξε δουλειά, δεν κυκλοφορεί πια στους δρόμους το πρωί.
Ε, δεν πέρασαν 11 ώρες και το επόμενο πρωί την πέτυχα στο γνωστό μέρος στον περιφερειακό. Με προσπέρασε, προφανώς αγνοώντας την παρουσία μου. Προσπάθησα να την ακολουθήσω, αλλά έτρεχε πάρα πολύ και δεν ήθελα να κινηθώ με τόσο μεγάλη ταχύτητα σε αστικό δρόμο. Αναθάρρεψα για λίγο και άντλησα λίγη αισιοδοξία. Χαμογέλασα με την απρόσμενη συνάντηση. :)
Κατά τα άλλα η δουλειά πάει θεϊκά! Την απολαμβάνω κάθε στιγμή. Με έμπλεξαν σε νέο αντικείμενο, όπου υπάρχουν χαλαρές μέρες, αλλά κυρίως ευκαιρίες έκφρασης της δημιουργικότητάς μου. Επιτέλους! Συνεργάζομαι με νέους συναδέλφους, γελάμε, κάνουμε brainstorming. Άμποτε να μείνει έτσι!
Στον ελεύθερο χρόνο παίζει μπόλικη ποδηλασία αυτές τις μέρες. Δε με γεμίζει πολύ, αλλά τουλάχιστον περνάω χρόνο με κόσμο. Από τις γυναίκες εισπράττω ένα ευγενικό αποστασιοποιημένο ενδιαφέρον. Προφανώς με πειράζει, αλλά δεν καταθέτω τα όπλα. Παίρνω δυνάμεις από τη δουλειά και ξαναπροσπαθώ.
Η Ισμήνη την τελευταία εβδομάδα μού έκανε την τέλεια παρέα. Πήγαινα μέχρι και για ψώνια με αυτή. Πόσο τη λατρεύω, έρωτας! Πού να ήξερα μερικά χρόνια πριν ότι θα μου άρεσαν τόσο πολύ οι μοτοσυκλέτες. Πρέπει να κανονίσω την επόμενη εκδρομή με μοτοσυκλετιστές. Ιδανικά να βρω τρόπο να φέρω στην παρέα τη μυστηριώδη κοπέλα με το μαύρο MT-07. Ναι, καλά! :p
