Έχοντας περάσει πολλά χρόνια στην Αθήνα και έχοντας κυκλοφορήσει αμέτρητες ώρες ως πεζός, επιβάτης μέσων μαζικής μεταφοράς, οδηγός αυτοκινήτου και ποδηλάτου, έχω αποκτήσει εμπεριστατωμένη άποψη για τα προτερήματα και μειονεκτήματα κάθε τρόπου μετακίνησης στο λεκανοπέδιο.
Το αυτοκίνητο βολεύει πολύ όταν απουσιάζει η κίνηση στους δρόμους, όταν η απόσταση είναι μεγάλη και δεν υπάρχει απευθείας ανταπόκριση από μέσα μαζικής μεταφοράς και φυσικά όταν βρέχει. Επειδή όμως η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι πανταχού παρούσα στην Αθήνα, η οδήγηση αυτοκινήτου όχι μόνο δεν είναι γρήγορη, αλλά προκαλεί άγχος, πίεση και φυσικά κοστίζει.
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι πιο ξένοιαστος τρόπος μετάβασης, ειδικά για την καθημερινή μετακίνηση στη δουλειά, αλλά όταν χρειάζεται συνδυασμός αυτών, συνήθως απαιτείται πολύς χρόνος στο δρόμο. Αν κάποιος καλύπτεται μόνο με μετρό και ηλεκτρικό ή με μία λεωφορειακή γραμμή, τα πράγματα είναι άνετα. Αν όμως χρειάζεται να αλλάξει λεωφορεία, οι ώρες στο δρόμο ροκανίζουν την καθημερινότητα.
Πολύ καλή περίπτωση είναι το περπάτημα, το οποίο επιδιώκω όσο το δυνατόν συχνότερα. Όμως το περπάτημα δε θα σε πάει γρήγορα σε μεγάλες αποστάσεις. Είναι ευχάριστο, αλλά θέλει ευχέρεια χρόνου. Συνήθως το επιλέγω για αποστάσεις μέχρι 4 χιλιόμετρα.
Κάπου εδώ έρχεται το ποδήλατο. :) Το ποδήλατο σε πάει ακριβώς εκεί που θέλεις, πηγαίνει πιο γρήγορα από λεωφορείο σε συνθήκες κίνησης και μερικές φορές πιο γρήγορα και από αμάξι. Δεν είναι πιο ξεκούραστο από το αμάξι και τα ΜΜΜ, αλλά είναι πιο άνετο. Οξύμωρο σχήμα; Όχι. Μία δραστηριότητα που φέρνει σε εγρήγορση το σώμα σου, φέρνει ευεξία και ενεργητικότητα. Νιώθεις περισσότερη άνεση μέσα από την προσπάθεια. Διώχνεις το άγχος, βγάζεις τις καθημερινές εντάσεις στο πετάλι, κινείσαι σβέλτα και πηγαίνεις χαμογελαστός στον προορισμό σου.
Για να είμαι αντικειμενικός οφείλω να επισημάνω ότι σαφώς υπάρχουν δυσκολίες σε συνθήκες κακοκαιρίας που όμως αντιμετωπίζονται με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Μου έχει μείνει ανεξίτηλη η ρήση ενός φίλου που κράτησε το αμάξι για τα σαββατοκύριακα και παίρνει καθημερινά το ποδήλατο για να κάνει 20 χιλιόμετρα για τη δουλειά του:
"Βρέξει-χιονίσει-απεργήσει, ξέρω ότι θα πάω στη δουλειά μου στο χρόνο που έχω υπολογίσει και μάλιστα με τρόπο ευχάριστο. Αν βρέχει, θα χάσω 10 λεπτά μόνο, επειδή θα πηγαίνω πιο αργά και θα χρειαστεί να βγάλω τα αδιάβροχα ρούχα όταν φθάσω στη δουλειά."
Έχοντας περάσει αμέτρητες ώρες κολλημένος στην κίνηση με το αμάξι και τα λεωφορεία, θα πω με παρρησία το εξής: Το καλύτερο που μπορεί να σου τύχει μία μέρα, είναι να είσαι με το ποδήλατο και να έχεις αργήσει στη δουλειά σου. Στο αμάξι και το λεωφορείο δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Απλά περιμένεις να ξεκολλήσει από την κίνηση και να περάσει ο χρόνος. Στο ποδήλατο μπορείς να λιώσεις στο πετάλι για να κερδίσεις χρόνο. Μαζί να κερδίσεις το χαμόγελο και να φθάσεις στη δουλειά σου έγκαιρα και ξένοιαστα. :)
